Onderstaande foto is afkomstig van Ludo Cuypers uit Aartselaar (B) met het volgende verhaal.
Volgens de Kamer van Koophandel Middelburg werd
de zaak van Emile Joseph de Jong opgericht in het jaar 1896. In het
gereconstrueerde dossier van het Handelsregister (nummer 408) van 30
oktober 1940 (het oorspronkelijke dossiers is verbrand op 17 mei
1940) wordt als soort bedrijf opgegeven: bierbottelarij en
limonadefabriek, dus toen was de brouwerij reeds opgeheven. De
fabriek was gevestigd aan de Dorpsstraat A 78 te Heinkenszand. In
1940 droeg E.J. de Jong de zaak over aan zijn zoon Jacobus Anthonie
de Jong (geboren 1902), wiens naam tevens handelsnaam werd. Zijn
bedrijf werd in 1956 omschreven als mineraalwaterbedrijf, groot- en
kleinhandel in zwakalcoholische en alcoholvrije dranken en het
merkwaardige is dat op dat moment het jaar van oprichting wordt
gesteld op 1876, dat ligt dus dichter bij het eerder gemelde
oprichtingsjaar van 1875. Jacobus Anthonie de Jong begon in 1955
tevens een assurantiebemiddelingsbedrijf, maar dit werd per 31
december 1959 opgeheven. Door een hernummering werd het bedrijfsadres
Dorpsstraat A 78 in 1959 gewijzigd in Dorpsstraat 66. Op 12 augustus
1981 werd de zaak van J.A. de Jong opgeheven. Deze mutatie werd
doorgegeven door M. de Jong-Knopjes, mede namens haar
mede-erfgenamen, dus zal J.A. de Jong wel in dat jaar zijn overleden.
Emile Josephus de Jong, echtgenoot van Maatje
Driedijk, geboren te Woensdrecht op 12 juni 1872, zoon van Jacobus de
Jong en Maria Catharina Marcus, trouwt op 26 april 1899 te
's-Gravenpolder met Maatje Driedijk, geboren te 's-Gravenpolder op 18
september 1873 als dochter van Cornelis Driedijk en Maatje
Rentmeester. Het echtpaar kreeg maar liefst 14 kinderen. Emile de
Jong was in ieder geval tot en met 1919 bierbrouwer volgens de
burgerlijke stand. Hij overlijdt op 69-jarige leeftijd op 9 september
1941 in zijn woonplaats te Heinkenszand, als landbouwer. Zijn
overlijden wordt aangegeven door zoon, landbouwer Cornelis Marinus de
Jong, 27 jaar Zijn zoon heette Cees, bijgenaamd Ceesje Brouwer. De
brouwer had een zeker uiterlijk vertoon. Zo reed hij begin jaren
twintig in een koetsje met paarden. Aardig detail is dat de kinderen
van de brouwer nooit met hun achternaam werden aangesproken. Het was
bijvoorbeeld veelal: Ko van de Brouwer, in plaats van Ko de Jong.
Sommigen wisten amper dat De Jong de eigenlijke achternaam
was.
Brouwerij De Nijverheid was gesitueerd in de
Dorpsstraat, tegenover de RABO-bank (Van de Biltplein). De
kelders van de brouwerij zijn volgestort, maar de 2 waterputten
(wellen) zijn gerestaureerd. De brouwerij stond achter de schuur. Die
schuur, op de dakpannen stond een jaartal, vermoedelijk 1895, is ca.
1981 gesloopt en op diezelfde plaats staat nu een nieuwe schuur.
Onder de brouwerij was een hele grote kelder waarin 500 kratten
konden staan. Bierbrouwerij De Nijverheid vervaardigde in de volgende bieren: Bokbier, Dortmunder, Tafelbier.
Gedurende de Eerste Wereldoorlog was het
moeilijk om aan gerst en mout te komen. In die tijd werd er dun bier
gebrouwen, ook wel champagnepils genoemd. Het bevatte geen alcohol
daar het bier gebrouwen werd zonder het gistingsproces. Het was een
soort limonade met de kleur van bier. De Jong maakte ook limonade die
goedkoper was dan Sisi en Hero. 1 flesje limonade kostte 7 cent. De
flesjes waren 30 cl. Er was een installatie waarbij 6 flessen
tegelijk konden worden gevuld. Men gebruikte een kroonkurkenapparaat,
vermoedelijk aangeschaft in de jaren dertig.
Klanten van brouwerij De Nijverheid zaten niet
alleen in Heinkenszand, maar ook in Goes, 's-Heerenhoek en andere
plaatsen op Zuid-Beveland.
"Deze foto werd genomen in de jaren dertig van vorige eeuw. Hij toont mijn vader (achteraan met bolhoed),
zijn broer priester en enkel vrienden van een toneelvereniging uit Boom (provincie Antwerpen).
En er is ook de oude Ford (model 1931). Het gezelschap bevindt zich voor bierbrouwerij De Nijverheid.
Opa en oma Cuypers waren in 1914 naar dit Zeeuwse dorpje gevlucht."
